Beste mensen hier vanmiddag aanwezig,
De hemelboom ( officieel heet de boom de Ailanthus altissima) is een snelgroeiende zachthouten boom. De stam is recht en kan een hoogte bereiken van ongeveer 25 meter. De kroon is een hoge, onregelmatige koepel met bochtige, opwaarts groeiende takken. De boom heeft kleine, groenachtige bloemen die in grote pluimen hangen. De hemelboom komt van oorsprong uit het verre Oosten. De soort werd veel aangeplant in parken en langs straten voor schaduw. Maar de soort is sinds een aantal jaren ook in ons land flink in opmars.
Op de website van het koor Ailanthus, het mannenkoor van vanmiddag, lees ik het volgende over de achtergrond van de bijzondere naam, die ze voor hun koor gekozen hebben
Er staat:
Met ons zingen hopen wij door te mogen dringen tot een ieder en misschien zelfs tot in de hemel. Misschien zelfs tot in de hemel.
Want het doel van ons koor is zingend te evangeliseren en de naam van de Here God groot te maken.
Hoe mooi, met je zingen willen doordringen tot in de hemel. Nou en soms denk ik, als jullie volumeknop goed open staat, dat gaat ze nog lukken ook.
Misschien is het u niet zo opgevallen, maar het laatste couplet van het lied wat we aan het begin van deze Zingen onder de Peperbus zongen, Here Jezus om uw woord zijn we hier bijeengekomen, de laatste regels van het derde couplet van dat lied gingen er ook al over:
dat ons bidden en ons zingen tot de hemel door mag dringen.
Tot de hemel doordringen.
Het roept onmiddellijk de vraag op, welke geluiden dringen er eigenlijk vanaf deze aarde tot de hemel door??
Ik weet nog niet zo net of dat wel zulke fraaie geluiden zijn……
Zou dan niet veel eerder het geluid zijn van de voortdurende inslaande bommen in Libanon,
en het geluid van huilende mensen tussen de rokende puinhopen in de Gaza
en het geluid van de dagelijks exploderende raketten in de Oekraïne
het geluid van de wanhoopskreten van miljoenen ontheemden nu op deze wereld, die huis en haard verlaten, op zoek naar een betere toekomst
Zouden al die geluiden van oorlog, van pijn, van verdriet niet onze mooie muziek overstemmen?
Wij kunnen wel zeggen, dat we willen zingen als een hemelboom en dat we hopen dat onze liederen en gebeden de hemel zullen bereiken, maar is dat wel realistisch?
Wie zijn wij mensen eigenlijk, dat wij denken zelf de hemel te kunnen bestormen??
Is geloven, is geloven in God eigenlijk niet precies de omgekeerde beweging?
Niet wij bestormen de hemel, maar de hemel bestormt ons!
Niet wij kunnen de hemel openscheuren vanaf deze aarde, maar de hemel opent zichzelf, omdat God zoveel groter, zoveel machtig, maar vooral zoveel liefdevoller is dan de liefdeloosheid die de mensheid in deze wereld veroorzaakt?
Niet wij openen de hemel, het is omgekeerd:
de hemel opent zich voor ons
Vandaaruit zond God ons Zijn Zoon, Jezus Christus, wiens naam Liefde is!
Die omgekeerde beweging, als je daar goed over nadenkt, dan kan je als mens heel ontspannen maken.
Wij denken altijd maar weer, dat het van ons afhangt.
Dat wij het zelf moeten verdienen
Maar is geloven nu juist niet, dat wij alleen maar dit hoeven te doen: je handen geopend en je hoofd omhoog, Heer zegt U het maar!
Wat ik niet kan, deed U voor mij
Ik mag ontvangen, U geeft en niet andersom.
O, is het zo makkelijk dan?
Je hoeft als gelovig mens niks te doen, alleen maar naar boven te kijken om te ontvangen en dan komt het wel goed?
Nee, om de drommel niet.
Want die houding om zo te leven, met open armen, Heer, zegt U maar wat ik doen kan, dat is een hele lastige houding, want dat zit helemaal niet is ons mensen!
Dat je je durft over te geven en dat je zo laat zien aan de mensen om je heen, wat geloven voor jou betekent!
Christenen leven in een prachtig perspectief.
want we zijn op weg van hiernumaals naar hiernamaals.
Je bent een leven lang op weg naar wat Openbaringen 22 beschrijft
De stad met de paarlen poorten, naar de rivier die levend water geeft.
Aan weerskanten van die rivier, zegt de bijbel staat een boom, de levensboom en de bladeren van die boom brengen genezing.
Jezus Christus zelf dus.
Onder de bladeren van aardse bomen kunnen we alleen schuilen tegen de regen, kunnen we ons in de schaduw tijdelijk beschermen tegen de hete zon/
Maar de bladeren van de bijbelse hemelboom, zeg maar de vruchten van het werk van Jezus voor ons, brengen genezing voor eeuwig.
Daar in de hemel, is het geluid van de pijn, van inslaande bommen en exploderende raketten, voorbij. Daar zal eeuwig vrede zijn.
Zo leven, in dat perspectief, dat de hemel zich voor ons geopend heeft in plaats van dat wij de hemel zouden moeten openbreken, ja, daar ga je vanzelf dan wel een toontje hoger van zingen
want dan ruist er langs de wolken een liefelijke naam, die hemel en aarde verenigt te saam, geen naam is er zoeter en beter voor ’t hart, Hij balsemt de wonden en geneest alle smart. Kent gij, kent gij die Jezus niet, die om óns te reden, de hemel verliet.
amen
