Beste mensen hier aanwezig,
Nog is de Godslamp niet gedoofd.
Ik vind het zo’n mooi zinnetje. Ik zie het ook zo voor me
in de voorhof van de tempel liggen de oude profeet Eli en de jonge Samuel te slapen.
En ’s nachts, als het helemaal donker is, dan flakkert alleen verderop in het heilige der heiligen nog een heel klein lampje, de Godslamp, maar hij is bijna uit..
Het is ook het beeld voor de godsdienstige situatie in Israël op dat moment.
De zonen van de oude profeet Eli maakten er een puinhoop van. Hun vader opvolgen, vergeet het maar.
Ze storen zich aan God noch gebod
Nog maar zelden klinken in Israël de woorden van de Heer, zegt de bijbel.
Alleen het gebouw, de tempel staat er nog, de vorm bestaat nog, maar waar het echt om ging, dat zijn de mensen al lang vergeten.
En het ergste is nog: God, God lijkt te zwijgen.
Ik denk dat je wel een parallel naar onze tijd kunt trekken.
De ene na de andere kerk moet sluiten, ik sprak laatst een mevrouw die kerkte haar hele leven in Apeldoorn en ze vertelde, dat ze nu aan haar vijfde gemeente begon, want elke keer werd de kerk waar ze dan weer lid van was, gesloten en moest er weer gefuseerd worden met een naburige kerk. Dat had ze nu vijf keer meegemaakt. De godslamp lijkt te doven.
En blijf dan na zoveel kerksluitingen nog maar eens een trouw kerkganger.
Nog een zeer actueel voorbeeld
Begrijp mij goed, ik doe hier echt geen uitspraken over de verkiezingen van de afgelopen week, maar de enige twee christelijke partijen die we nog hadden, zijn opnieuw gehalveerd.
het was al niet veel meer, maar nu is het wel een hele kleine rest.
Brandt de godslamp nog in Nederland of smeult die alleen nog maar?
Achter in de tempel van Eli en Samuel is de Godslamp nog aan,
vlak bij de ark, die daar staat als teken van Gods verbond
Hij is nog net niet gedoofd, als alles duister is…………….
Samuel denkt echt, dat hij droomt
denkt drie keer dat hij droomt
Drie keer staat hij op om Eli te vragen of hij hem soms geroepen heeft.
Uiteindelijk is het dan ook nog de oude blinde Eli, die hem uit de droom helpt:
Samuël, het is Gód, die je roept.
Hij spreekt tot jou!
In het tweede bijbelverhaal van deze middag gebeurt hetzelfde.
de oude Zacharias heeft de eer de tempeldienst te mogen verzorgen.
Ik weet niet of ik jaloers ben op Zacharias, want of je wel of geen tempeldienst had, dat werd door het lot beslist.
En Zacharias mag blij zijn dat hij nu toch 1 keer in zijn leven aan de beurt is.
Ik nummer mijn preken en overdenkingen op jaartal en dit is mijn 109de overdenking dit jaar, ik doe het met liefde, wordt er blij van, hoop dat andere mensen er ook blij van worden, ik ben niet jaloers op Zacharias, die maar 1 keer in zijn leven dienst mocht doen.
Het kinderloze echtpaar Elizabeth en Zacharias heeft een leven lang gedroomd van een kind, maar die droom is niet in vervulling gegaan
Nu betreedt Zacharias het heilige der heiligen, weer die plek waar die godslamp staat en dan spreekt onverwacht een engel tot hem, een engel is een boodschapper van God.
Engelen zijn altijd extra druk in de decembermaand.
En ook deze boodschap is er eentje waarvan -net als bij de jonge Samuel- ook bij de oude Zacharias de oren gaan tuiten!
Want God doet onverwachte dingen, in het leven van jonge mensen en in het leven van oude mensen.
En ik geloof ! dat God dat nog steeds doet, ook in december 2023, spreken tot jonge en oude mensen
Ook wij leven in een tijd waarin de Godslamp soms uit lijkt te gaan. Niet alleen in de samenleving, maar ook gewoon in je eigen geloofsleven.
Die twijfel in je zelf, zou het allemaal wel waar zijn? Waarom doet God dan niks aan de wreedheden in deze wereld?
En als je die twijfel maar langs genoeg zijn gang laat gaan in je leven, dan gaat de godslamp vanzelf uit, ook in ons.
Dit jaar vieren we kerst, voor de zoveelste keer.
Ik weet niet hoe het er bij u thuis aan toe gaat, maar wij hebben de planning voor de Kerstdagen al rond, wanneer en met wie gaan we wat doen, wanneer komen de kinderen, wanneer gaan we dan eten, wie nodigen we uit en ik denk dat de meesten van ons de planning ook wel weer zo’n beetje rond hebben.
En nou maar hopen dat het gezellig is en het eten lekker en dat er geen narigheid gebeurt in de familie, dan hebben we vast een gezellige kerst. De zoveelste Kerst op een rijtje.
Maar mag ik eens wat anders vragen, los van de planning, wat verwacht je er eigenlijk van dit jaar? Van Kerst. Wat hoop je dat het jezelf brengen zal?
Het zou goed zijn als we dat dit jaar eens vooraf afvragen. Niet achteraf, maar vooraf. Want dan kun je achteraf nagaan of je verwachtingen ook zijn uitgekomen en wat je eraan gedaan hebt om die verwachtingen te laten uitkomen.
Ik heb het over de betekenis van kerst voor je eigen leven.
Wil je dat God dit jaar een nieuw begin met jou maakt, zoals Hij destijds in Bethlehem een nieuw begin met de mensen maakte.
Wil je dat de godslamp in je eigen leven weer wat feller gaat branden, kun je wel wat brandstof gebruiken voor je eigen geloofsleven?
Kan Kerst dit jaar voor ons een kans kunnen zijn om die lamp weer in ons eigen leven te laten branden. Een lamp die het licht van hoop, het licht van verwachting, het licht van opnieuw mogen beginnen aan ons geeft.
God spreekt nog steeds in deze tijd, daar ben ik van overtuigd, Hij spreekt door allerlei dingen die in de komende maand plaatsvinden.
Hij spreekt door de mensen die u ontmoet. Hij spreekt in kerkdiensten en koorprogramma’s op de televisie, Hij spreekt, maar horen wij het ook? Hij wil dat licht wel geven, maar zoeken wij ook naar dat licht?
Wat verwacht je van de komende Kerst? Wil je op zoek naar het licht van Christus, zodat de godslamp in je eigen leven weer sterker gaat branden?
Zoekend naar licht hier in het duister, zoeken wij U, waarheid en kracht.
Maak ons uw volk, heilig, vol luister, schijn in de donkere nacht.
Christus, ons licht, schijn door ons heen, schijn door het duister.
Christus, ons licht, schijn ook vandaag, hier in uw huis.
Dat wens ik onszelf toe.
Dat de godslamp in ons leven dit jaar zal branden als nooit tevoren.
Dat onze oren er dit jaar van zullen tuiten!
Amen
