Beste mensen hier vanmiddag aanwezig,
Ik begin vanmiddag met een verhaal
Een verhaal over de geboorte van een vlinder, die zoals u weet, ontstaat uit de cocon van een rups en het gaat over een man, die op een zonnige middag rustig zit te genieten achter in zijn tuin.
Dan valt zijn oog op een cocon van een rups, waar een klein beetje beweging in komt
Er verschijnt een miniscule opening in de cocon.
En hij ziet hoe een kleine vlinder met veel moeite probeert zijn weg uit die cocon naar buiten te vinden door dat kleine gaatje heen
Maar tot verwondering van de man is de geboorte van die vlinder geen gemakkelijk proces
De vlinder is al anderhalf uur bezig om door de nauwe opening uit die cocon te kruipen
Dan raakt de vlinder uitgeput en op een gegeven moment is er helemaal geen beweging meer in de cocon.
De man krijgt medelijden met de vlinder, loop naar de keuken, zoekt een schaar en knipt dan voorzichtig een groter gaatje in de cocon, zodat de vlinder zich makkelijker naar buiten toe kan wurmen en zich van de cocon kan bevrijden.
De vlinder valt uit de cocon met een opgezwollen lijf en verschrompelde vleugels en strompelt over de grond
De man wacht tevergeefs totdat de vlinder zijn vleugels zal uitspreiden en realiseert zich pas dan, dat hij een ernstige fout heeft gemaakt
In al zijn medelijden heeft hij zich niet gerealiseerd, dat juist dat nauwe moeilijke gaatje de grote wijsheid van de Schepper in zich herbergt.
De vlinder moet zich namelijk expres, daar is door de Schepper over nagedacht, door dat kleine gaatje te wurmen, omdat juist daardoor de levenssappen vanuit zijn lijf in de vleugels worden geperst
Het moeilijke geboorteproces was nou precies wat die vlinder nodig had om ooit zelfstandig te kunnen vliegen………
Zie hier in een notendop waar leven en geloven over gaat.
Leven is lastig, leven gaat gepaard met pijn, met moeite
Leven komt je niet aanvliegen
Je moet soms door een klein gaatje heen
’t Is net als met geloof
Geloof komt je ook niet aanvliegen
Het is vaak een worsteling
Maar je moet juist door die worsteling heen, om te zien dat het nu juist de Schepper is die jouw leven draagt
Dat dingen in ons leven niet zomaar en zinloos en zonder bedoeling zijn
Maar dat je soms door de worsteling heen moet, voordat je je vleugels kunt uitstrekken
Vanmiddag klinkt aan het begin van 2019 uit de mond van diezelfde Schepper een oproep:
blijf toch niet staan bij wat geweest is
Blijf er niet in hangen
De woorden worden uitgesproken tegen het volk Israel,
Dat hele volk is op dat moment weggevoerd, mannen, vrouwen kinderen naar het verre Babel
Ze zijn letterlijk de tent uitgejaagd en zitten nu in een ver land al vele jaren gevangen
Vergelijk het maar een beetje met hoe op dit moment as we speak anderhalf miljoen Syriërs gevangen zitten.
Ze zitten opgesloten in tentenkampen in Jordanië omdat ze niet in hun eigen land vanwege de oorlog konden blijven
Anderhalf miljoen mensen zitten inmiddels al jaren in schamele tentenkampen met erbarmelijk sanitair, het is er vaak één grote modderpoel en zolang president Assat zijn schrikbewind blijft voeren over Syrië, kunnen die mensen ook nooit meer terug.
In Nederland, dit even ter vergelijkin, zijn dat er bij ons op een bevolking van 16 miljoen mensen nu rond de 90.000 Syrische vluchtelingen
In Libanon zijn er op een bevolking van 4 miljoen mensen anderhalf miljoen Syrische vluchtelingen.
Dit toch om even aan te geven, waar hebben we het eigenlijk over in Nederland
Maar goed, terug naar zo’n kamp, vergelijkbaar dus met hoe de Joden in de tijd van Jesaja in het verre Babel gehuisvest waren
En dan komt daar iemand, in dit geval de profeet Jesaja, die spreekt woorden namens God en die zegt
Blijf nou niet hangen in wat geweest is
Staar je niet blind op wat je niet hebt
Zie zegt de Heer, Ik ga iets nieuws beginnen
Merk je het niet, het is al aan het ontkiemen
Ontkiemen, belangrijk woord
Het is dus nog niet persé altijd helder en zichtbaar
Ontkiemen is wat de tulpenbollen in onze tuin op dit moment doen
We kregen er 250 van onze tuinman voor ons 40 jarig huwelijk
Hij heeft ze er zelf in gezet, dat heb ik gezien
Maar ik zie er nu nog niks van, het is nog ondergronds, ze zijn nog aan het ontkiemen
Is het wereldvreemd, wanneer woorden van God klinken in zo’n machtige beroerde situatie van zo’n vluchtelingenkamp van destijds
Is het wereldvreemd, als ik in het ziekenhuis tegen een patient zeg, ik geloof dat er voor u een andere tijd komt
Is het niet vreemd om in een hospice met mensen te spreken over het licht, juist als daar het donker van de dood nadert
Is het niet vreemd om tegen om tegen homosexuele en lesbische mensen te zeggen, ondanks de respectloze discussies over hen in de afgelopen maand: je bent wel welkom, je bent helemaal welkom in de kerk
Nee, dat is niet vreemd.
Dat is nou geloof!
Geloof in zijn meest oprechte en eerlijke vorm.
Is ook niet naïef, maar het beste wat je elkaar te vertellen hebt.
Ik geloof dat er aan het begin van 2019 in het leven van ieder mens, hoe je hier ook zit, iets nieuws kan lbeginnen
De tekst zegt namelijk niet, dat je het oude, dat wat je hebt meegemaakt, dat je dat maar moet vergeten, dat staat er helemaal niet.
Er staat wel dat je er niet alleen maar altijd bij moeten blíjven stilstaan, dat je er niet in moet blijven hangen
Omdat er iets nieuws ontkiemt.
Soms zie je je nog nauwelijks, is het als de tulpenbollen nog verborgen
Maar leef je van de hoop en de belofte dat God met jou en met mij iets nieuws wil beginnen in 2019
Denk aan de rups, denk aan de vlinder
Geboren worden, je vleugels kunnen uitstrekken doet pijn
het komt je niet aanvliegen.
Maar het zo de moeite waard om te blijven geloven, dat er in ons leven grote dingen kunnen gebeuren, hoe jong of oud je ook bent, als je niet blijft hangen in wat was, maar durft te verlangen naar wat komen gaat. In jouw leven
Of zoals een mooi lied zegt:
Zo vrolijk als een vlinder, zo vrij en opgewekt
als één die ongehinderd, de hemel heeft ontdekt,
geloof en hoop gekregen, als vleugels aangedaan,
de loze dood ontstegen, ben ik mijzelf voortaan.
Amen!
